Logopeda – diagnozy i terapia logopedyczna.
Zapraszamy serdecznie rodziców zaniepokojonych rozwojem mowy ich dzieci na konsultacje diagnostyczne oraz na terapię zaburzeń mowy.
Nasi specjaliści przyjmują w dniach: poniedziałek – sobota.
Czym jest logopedia?
Logopedia jest dziedziną zajmującą się mową. Jest to nauka o kształtowaniu się mowy w okresie jej rozwoju, a także późniejszym jej doskonaleniu. Logopedia zajmuje się również zapobieganiem, wykrywaniem oraz terapią różnego rodzaju wad i zaburzeń mowy.
Trudne terminy
W diagnozie logopedycznej wystawianej przez logopedę często pojawia się specjalistyczne nazewnictwo. Jeżeli rodzic nigdy wcześniej nie zetknął się z naukowymi terminami logopedycznymi może czuć się zagubiony, niepewny, a nawet czuć lęk, że jego dziecko „ma poważne zaburzenia”. Poniżej podajemy krótką charakterystykę najczęściej spotykanych wad i zaburzeń mowy.
- DYSLALIA
Są to zaburzenia wyłącznie artykulacji, czyli np. popularne „seplenienie”,
„francuskie R” (choć nie tylko!). Dziecko nie ma problemów z rozumieniem mowy ani porozumiewaniem się przy jej pomocy.
Dyslalia może mieć różną przyczynę: od nieprawidłowości w budowie anatomicznej narządów aparatu artykulacyjnego (np. krótkie wędzidełko podjęzykowe, wady zgryzu) poprzez nieprawidłowości funkcjonalne (np. nieprawidłowe połykanie spowodowane zbyt długim karmieniem butelką) aż po nieprawidłowości wynikające z obserwacji nieprawidłowych wzorców w otoczeniu (np. rodzeństwo ma wadę wymowy i dziecko naśladuje nieprawidłowy sposób mówienia).
- OPÓŹNIONY ROZWÓJ MOWY
Jak sama nazwa wskazuje jest to stan, kiedy mowa dziecka rozwija się z opóźnieniem, ale nie jest zaburzona. „Opóźniony rozwój mowy” oznacza, że dziecko w danym wieku nie posługuje się mową w stopniu uznanym za prawidłowy dla tego wieku. Dziecko prawidłowo rozumie mowę, jednak nie posługuję się nią w takim zakresie, w jakim powinno. Stan ten, przy odpowiednim usprawnianiu i wsparciu, zanika i dziecko „dogania” swoich rówieśników.
- NIEDOKSZTAŁCENIE MOWY
Niestety w tym przypadku rozwój mowy jest nie tylko opóźniony, ale także zaburzony. Niedokształcenie mowy to stan, kiedy u dziecka pojawiają się najczęściej zaburzenia zarówno w rozumieniu mowy jak i w tworzeniu wypowiedzi. Nieprawidłowości te rzadko całkowicie ustępują.
Niedokształcenie mowy może mieć różne przyczyny, a ze względu na to widoczne zaburzenia mogą przybierać różną formę i mieć różne nasilenie. Wyróżniamy m.in.:
– niedokształcenie mowy w autyzmie
– niedokształcenie mowy towarzyszące niepełnosprawności intelektualnej
– niedokształcenie mowy pochodzenia korowego (afazja dziecięca) spowodowane uszkodzeniami mózgu (także trudnymi do wykrycia w badaniach).
- JĄKANIE
Jest to zaburzenie płynności mówienia. Pojawiają się trudności w prawidłowym oddychaniu
w czasie mówienia, dziecko „zacina się”, powtarza części wyrazów. Towarzyszy temu często zdenerwowanie, lęk, niechęć do mówienia.
W razie dodatkowych pytań oraz w celu uzyskania większej ilości informacji warto skonsultować się z logopedą, który na pewno chętnie wytłumaczy trudne zagadnienia i rozwieje wszystkie pojawiające się wątpliwości.
Kiedy do logopedy?
Na początku warto zaznaczyć, że rodzic powinien zgłosić się na konsultację logopedyczną ZAWSZE, kiedy jest zaniepokojony rozwojem mowy swojego dziecka. Logopeda profesjonalnie oceni stan mowy, rozwieje wszelkie wątpliwości, a w razie potrzeby wskaże odpowiednią drogę postępowania i określi plan terapii dostosowany do indywidualnych możliwości i potrzeb dziecka.
Poniżej podane zostały ogólne wytyczne, które mogą pomóc rodzicowi w podjęciu decyzji
o udaniu się z dzieckiem do logopedy:
- Po 6 miesiącu życia:
– dziecko nie gaworzy, nie powtarza po dorosłym sylab (np. ba ba, ma ma)
– nie skupia wzroku na twarzy innej osoby
– nie odpowiada uśmiechem na uśmiech/ nie używa mimiki w odpowiedzi na mimikę drugiej osoby
- Po 12 miesiącu życia:
– nie rozumie prostych poleceń („chodź, daj”)
– nie rozumie prostych nazw (nazw osób, codziennych czynności, zabawek)
– nie używa kilku prostych słów oraz wyrazów dźwiękonaśladowczych (np. nie naśladuje zwierzątek)
– nie pije z kubka, nadal używa smoczka, pije z butelki ze smoczkiem
- Po 18 miesiącu życia:
– nie rozumie prostych zdań (nakazów, zakazów)
– nie tworzy wypowiedzi jednowyrazowych
– nie uczy się i nie używa nowych słów
- Po 24 miesiącu życia:
– nie wykonuje prostych poleceń
– nie łączy wyrazów w wypowiedzi dwuwyrazowe (np. „Mama daj”)
– mówi niewyraźnie, rozumieją go tylko rodzice
– nie bawi się z dorosłym, nie skupia uwagi przy czytaniu książeczek
– nie wymawia lub wymawia nieprawidłowo głoski: p, b, m, t, d, n, k, g, h, f, w, ś, ź, ć, dź,
- Po 36 miesiącu życia:
– nie tworzy prostych zdań
– nie wymawia/ źle wymawia głoski s, z, c, dz (pod koniec 3 roku życia)
– niechętnie bawi się z dorosłymi
– nie wykazuje chęci do mówienia
– mowa jest niezrozumiała
- Po 4 roku życia:
– nie wymawia lub nieprawidłowo wymawia głoski sz, ż, cz, dż
– zmiękcza spółgłoski
– nie posługuje się zdaniami złożonymi, rozwiniętymi
– nie używa przymiotników, przyimków, przysłówków
- Po 5 roku życia:
– nie wypowiada głoski r (pod koniec 5 roku życia)
– mówi niezrozumiale, niespójnie
– nie zadaje pytań dotyczących otaczającej rzeczywistości
WAŻNE!
Aby terapia logopedyczna przynosiła pożądane efekty konieczna jest systematyczna praca. Oprócz regularnych zajęć z logopedą, rodzice powinni ćwiczyć z dzieckiem w domu według wskazówek otrzymanych od specjalisty. Najlepiej, gdy ćwiczenia logopedyczne wykonywane są CODZIENNIE (wystarczy kilka minut np. w drodze do przedszkola, szkoły czy sklepu). Dzięki systematyczności
i wytrwałości efekty pracy na pewno będą szybciej widoczne!
Klaudia Giermańska – ASAN Centrum Wspomagania Rozwoju
Ul. Hawajska 3, Warszawa – Imielin
609 777 514 , asan@asan-centrum.pl
Zapisy: 609 777 514 asan@asan-centrum.pl