Czy to normalne, że moje dziecko nie chce iść do przedszkola? Czy mówić mu wcześniej czy dopiero rano przed samym wyjściem do przedszkola? Czy to w ogóle bezpieczne? 
Takiego typu pytania dotyczące powrotu dzieci do przedszkola w ostatnim czasie są nam najczęściej zadawane. Postaramy się na nie odpowiedzieć ☺
Drodzy dorośli, a pamiętacie jak wy wracaliście z super wakacji i na drugi dzień czekała na was praca? Jak się wtedy czuliście? No właśnie…, mimo, że lubimy naszą pracę często nie chce nam się do niej wracać. Podobnie może być z waszymi dziećmi. Spędzili ostatnio z wami prawdopodobnie dużo czasu, a to wy jako rodzice jesteście dla nich najbliżsi i z wami najfajniej spędza się czas ☺ To całkowicie normalne, że dziecko może nie chcieć wrócić do przedszkola. Nam dorosłym również bywa smutno, gdy kończy nam się fajnie spędzony czas. Należy się przygotować, że powrót dla dziecka może być dla niego trudnym doświadczeniem, zatem bardzo ważne jest żebyście pomogli dziecku.
Oto kilka wskazówek:
– Powiedz dziecku jak najwcześniej, że planujecie powrót do przedszkola konkretnego dnia. Na pewno nie możesz zrobić tego rano w pierwszym dniu powrotu po przerwie, ponieważ dla dziecka będzie to nagła zmiana, co z pewnością może spowodować pojawienie się nieprzyjemnych emocji i zachowań,
– Poświęć czas, aby dziecko mogło oswoić się z myślą, że idzie do przedszkola (wyjaśnij swojemu dziecku, że niedługo przedszkole będzie otwarte i co to dla niego oznacza),
– Pozwól dziecku na odczuwanie swoich emocji, jeżeli powie, że nie chce iść – nie atakuj, opowiedz o tym, że tobie też się czasami nie chce iść do pracy, narysujcie te emocje, pokażcie na pacynkach, zróbcie teatr itd. Zaakceptuj emocje dziecka. Zrozum, że ma prawo odczuwać smutek czy złość. Ważne, aby dziecko mogło powiedzieć o swoich emocjach i miało poczucie, że je rozumiesz. Jeżeli zamiast tego postanowisz być surowy i zakażesz mu mówienia o tym, co czuje to wzajemnie będziecie odczuwać napięcie, co może prowadzić do trudnych zachowań i pogorszenia relacji,
– Zamień żądania w marzenia – „Nie chcę iść do przedszkola!” „A ja nie chcę iść do pracy! Gdybym nie musiała iść jutro do pracy poleciałabym w kosmos! I oglądała gwiazdy. A ty co byś zrobił?” „Ta zabawa jest ekstra, koniecznie musimy o niej jutro powiedzieć tacie”. To może przenieść dziecko w świat fantazji. Często racjonalne tłumaczenie dziecku, że „tak powinno się zrobić”, „tak trzeba”, „nie ma innego wyjścia” jest dla niego zbyt trudne do zrozumienia. Dodatkowo powoduje odczuwanie stresu u dziecka, a u dorosłych irytacji z powodu tłumaczenia oczywistych faktów. Dzieci zazwyczaj nie przejmują się zbytnio racjonalnymi argumentami. Fantazjowanie pomoże wam uniknąć brnięcia w odczuwanie trudnych emocji,
– Pokaż zalety przedszkola (nowe zabawki, koledzy, pani nauczycielka, która zna dużo zabaw, a w domu niestety się nudzimy),
– Nie okazuj negatywnych emocji: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy słyszysz, że Twoje dziecko płacze,
– Powiedz dziecko, że w przedszkolu będzie z innymi dziećmi bez rodziców,
– Ćwicz z dzieckiem czynności samoobsługi, zwłaszcza te niezbędne, a być może sprawiające mu trudność, ale w formie sprawiającej mu radość, np. w formie zabawy,
– Zapoznaj dziecko wcześniej z przedszkolem, np. obejrzyjcie zdjęcia przedszkola, zdjęcia dzieci w przedszkolu itd.,
– Opowiedz mu jak ty byłeś w przedszkolu, możesz pokazać zdjęcia, mów o pozytywnych przeżyciach,
– Staraj się określać w miarę dokładnie, kiedy przyjdziesz po dziecko. I co jest ważne: dotrzymuj słowa,
– Zrób z dzieckiem zabawę „w przedszkole”, pokazując jak fajnie jest się wspólnie bawić,
– Przygotuj wygodne ubranie do przedszkola, tak żeby nie miało kłopotu przy samodzielnym ubieraniu,
– Nie przeciągaj pożegnania w szatni,
– Jeśli dziecko podczas przerwy przebywało z mamą i to do niej jest przyzwyczajone, to stopniowo w miarę możliwości skracaj ten czas, jeśli to możliwe niech przebywa z inną osobą,
– Kontroluj, co mówisz. Uporządkuj swój stosunek emocjonalny do placówki,
– Jeśli to z mamą są trudniejsze rozstania w przedszkolu to może pomóc przyprowadzanie innej bliskiej osoby,
– W pierwszych dniach należy skrócić czas przebywania dziecka w przedszkolu i stopniowo go zwiększać,
– Po pobycie w przedszkolu spędzaj z dzieckiem czas,
– Nie obiecuj dziecku nagrody, za to że pójdzie do przedszkola,
– Nie zmuszaj dziecko, aby zaraz po wyjściu z przedszkola opowiedziało, co działo się to tylko stresuje dziecko.
Kiedy odbierasz dziecko z przedszkola zadajesz mu dużo pytań – chcesz wiedzieć co robiło, jak się czuło, co jadło. Ale jeżeli dziecko nie chce opowiadać to nie zmuszaj. Jeśli chcesz się dowiedzieć unikaj formy wypytywania, a zamień to w zabawę.
Możecie stworzyć sobie własne pamiętniki w których będziecie codziennie rysować swój dzień, opowiadając o nim: mama rysuje to, co robiła danego dnia, dziecko też. Możecie użyć pacynek lub zabawek, które zamienią się w mamę i dziecko i opowiedzą sobie wzajemnie co się tego dnia działo. Wszystkie swoje wątpliwości lub pytania kieruj do nauczyciela.
Rodzicu! Ważne jest, abyś w tym trudnym czasie pomyślał także o własnych emocjach i uczuciach.
Teraz odpowiedz sobie w myślach na poniższe pytania:
Czy coś grozi mojemu dziecku, albo mi?
Co tak naprawdę się dzieje?
Jak mogę pomóc mojemu dziecku?
Co dla niego i dla mnie jest najlepsze, najważniejsze w tym czasie?
Nawet jeśli mamy wątpliwości – nie okazujmy ich dziecku. I bez tego będzie miało sporo na głowie. Pamiętaj, że dziecko potrafi wyczuć stan emocjonalny rodzica. Zatem ważne jest Twoje nastawienie. Pamiętaj, że dla nas dorosłych powrót do pracy po dłuższej przerwie również jest ciężki. Dziecko nie ma jeszcze ukształtowanej w pełni umiejętności oceny sytuacji czy regulacji emocji dopiero się tego uczy. Bądź zatem dla swojego dziecka cierpliwy i zacznij przygotowywać je na powrót już od dziś. Ale zanim to zrobisz musisz sam pozbyć się swoich obaw. Masz wątpliwości? Porozmawiaj o nich z kimś (osobą bliską, psychologiem, nauczycielem, dyrektorem) lub z samym sobą ☺
Pamiętaj, że każde dziecko jest inne. Jednym przychodzą zmiany łatwiej innym trudniej. Zastosuj już dziś przygotowywanie dziecka do pobytu w przedszkolu. Są to ogólne wskazówki dotyczące powrotu. Jeśli masz wątpliwości czy akurat twoje dziecko jest gotowe zawsze możesz porozmawiać z kadrą, psychologiem czy wychowawcą. Nie jesteś sam w tej nowej sytuacji. Pamiętaj, że aby dziecko czuło się dobrze musi czuć się bezpieczne, a nie będzie, jeśli ty będziesz zestresowany.
Pamiętajcie Państwo, że pomimo odpowiedniego przygotowania Waszego dziecka do przedszkola, może to być dla niego trudna sytuacja, więc najlepiej dać maluchowi tyle czasu, ile potrzebuje, aby dobrze i pewnie poczuł się w przedszkolu. Każde dziecko jest inne. Nie należy porównywać ich wzajemnie. Jeśli macie wątpliwości dotyczące zachowania waszego dziecka, nie rozumiecie, być może czujecie się bezsilni najlepiej unikać porównywania z innymi dziećmi, a skupić się na indywidualnym podejściu do problemu. Często zbytnio skupiamy się na objawach, a nie przyczynach zachowania. A dopiero poznanie indywidualnej sytuacji dziecka i przyczyn pozwala na stworzenie odpowiedniego planu pomocy.
Jeśli potrzebują Państwo wsparcia zachęcamy do kontaktu.
Klaudia Dąbrowska
Psycholog w ASAN Centrum Wspomagania Rozwoju
ASAN CWR
ul. Hawajska 3 (1 min od stacji metro Imielin)
Warszawa Ursynów
tel: 609 777 514
asan@asan-centrum.pl
www.asan-centrum.pl